лӱшкымаш

лӱшкымаш

сущ. от лӱшкаш

1. шум, гудение, совокупность многочисленных звуков

Мардеж лӱшкымаш шум ветра;

поран лӱшкымаш шум пурги;

лӱшкымаш иземе шум уменьшился.

Шолаш пурышо самовар лӱшкымашеш изи Витюкат помыжалте. [/i]З. Каткова.[/i] От шума закипевшего самовара проснулся и маленький Витюк.

Пытартыш лу ий жапыште олалаште лӱшкымаш кугемын. [/i]«Мар. ком.»[/i] За последние десять лет шум в городах увеличился.

2. шум, шум-гам, галдёж, шумиха, гвалт, крики, ссора, перебранка

Лагерьыште лӱшкымаш шум в лагере;

лӱшкымаш могырыш в сторону шума.

Салам лийже, пошкудо-влак! Могай лӱшкымаш? [/i]А. Волков.[/i] Здравствуйте соседи! Что за шум?

Комаров лӱшкымашым колынат, вигак шылын куржын. [/i]М. Шкетан.[/i] Комаров услышал шум и сразу скрылся.

3. шум, грохот, громыхание, грохотание

Орудий мӱгырымым чарнен. Чарнен мланде лӱшкымаш. [/i]М. Шкетан.[/i] Орудия перестали греметь. Прекратилось грохотание земли.

Кенета ала-могай лӱшкымаш южым шергылтарыш. [/i]Н. Лекайн.[/i] Вдруг какой-то грохот разрезал воздух.